نوشته شده توسط : هیئت مؤسس

انسان در نظام تربيتي اسلام، بر اساس پرورش صحيح مي تواند از مرز حيوانيت برهد و خود را به مقام والا و پرارج انسانيت برساند و تاج پر افتخار «لقد كرمنا بني آدم» را بر سر گذارد، ولي عروج بدان مقام پر ارج، نهفته در كمالي است كه با زدودن اغيار از لوح دل و تجلي انوار، در كانون پرفروغ سر حاصل مي آيد و اين در حقيقت جز«تخلق يافتن به اخلاق الله» كه «تخلقوا باخلاق الله» و «قد افلح من ركيها» چيز ديگري نيست. بر همين اساس، اخلاق داراي منزلتي بزرگ و جايگاهي بلند است. به همين دليل در تمام شرايع و اديان الهي، اخلاق سرلوحه ي دعوت همه ي انبياء الهي بوده و هموراه پيروان خود را پس از دعوت به يكتاپرستي، به پاكيزگي نفس، اصلاح درون، علاقمندي به نيكي و فضيلت و ديگر امور نيك و سودمند سوق مي داده اند و اين است كه پيامبر اكرم«ص» مي فرمايد: «اني بعثت لاتمم مكارم الاخلاق؛ من براي آن مبعوث شدم تا اخلاق را به مرحله رشد و كمال برسانم.» با تأمل در اين كلام، مي بينيم حضرت، «اتمام» مكارم اخلاق را از هدف هاي بعثت خويش بيان فرموده است.

براي رسيدن به اين فضائل اخلاقي و دوري از رذائل، راههايي را قرآن كريم و احاديث ائمه - عليهم السلام - بيان نموده اند كه يكي از آنها نماز خواندن است. ولي نماز كامل در سايه ي فضائل اخلاقي تحقق مي يابد، پس فضايل اخلاقي در تحقيق كامل نماز از يك سو و تأثير نماز در تربيت اخلاقي و شكوفايي و ايجاد فضايل اخلاقي در انسان از سوي ديگر، نقش به سزاسس دارد(نقش نماز در اخلاق، نقش اخلاق در نماز).

نمازگرار بايد فقط به نقش نماز در اخلاق نگاه نكند، بلكه به نقش اخلاق در نماز هم توجه كند. نمازگزار وقتي در حال نماز است، بايد از همه ي رذايل مبرا باشد، پاك وارد نماز شود و چيزي از پليدي همراه او نباشد، چون كه زشتيها و بديها مانع انجام درست نماز مي شود، زيرا نماز با گناه و رذايل سازگار نيست و ميان آنها تزاحم و درگيري است و هركدام مانع ديگري خواهد بود.

وقتي كه نماز مي خوانيد با قلب متوجه خدا باشيد. قلب را انسان وقتي در نماز مي تواند مهار كند كه چشم و گوش را در حالت عادي و بيرون از نماز مهار كرده باشد. اگر در حالت عادي گوش و زبان و چشم و غيره مشغول گناه باشند همه ي اينها ذخيره مي شود و در هنگام نماز مزاحم انسان خواهد شد. ولي اگر در حالت عادي چشم و زبان و گوشش را از گناه حفظ كند، انسان از نماز لذت برده و نماز در انسان تأثير مي گذارد و انسان را طاهر مي كند.

قهراً اگر ما از نماز اين طهارت را در خود احساس نكرديم، بايد بپذيريم كه آن نماز واقعي را نخوانده ايم. ممكن است نمازمان صحيح باشد ، ليكن ما را به معراج و تكامل نمي رساند، زيرا آن نمازي انسان را به ترقي و تكامل مي رساند كه روح انسان را تطهير كند.

نمازگزار مي تواند فضايل اخلاقي و نكات تربيتي را از نماز ياد بگيرد. افعال و اذكار نماز، درس اخلاقي و تربيتي و آداب فردي و اجتماعي، از قبيل: تواضع، خشوع، نظم، انضباط، اخلاق، ادب و ... را به انسان مي آموززد، و رذايل اخلاقي از قبيل: خودبيني، تكبر، و ... را در هم مي شكند. نماز وسيله ي پرورش اين اوصاف و خوهاي پسنديده ي انساني و اسلامي و بهترين راه براي سركوب و از بين بردن هواها و هوس هاي نفساني باشد.



:: برچسب‌ها: نماز , حسيني , فضايل , رذايل , نمازگزار , عزيزي اراكي , اخلاق نمازگزار , عباس , انتشارات نبوغ ,
:: بازدید از این مطلب : 823
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : یک شنبه 13 بهمن 1392 | نظرات ()

صفحه قبل 1 صفحه بعد